واقعه ماه محرم
Muharram Month
ماه مُحَرّم یا محرمالحرام نخستین ماه تقویم اسلامی (هجری قمری) و به اعتقاد مسلمانان از جملهٔ ماههای حرام است. نام این ماه پیش از اسلام در دوران جاهلیت مؤتمر (در عربی: مُؤْتَمِر یا المُؤْتَمِر) بودهاست و در زمان جاهلیت محرم (در عربی :المُحَرَّم) نامی بوده که به ماه صفرگفته میشد.
Muharram
(محرم)
Month
Muḥarram is the first month of the Islamic calendar. It is one of the four sacred months of the year when warfare is forbidden. It is held to be the second holiest month after Ramadan.
واقعه ماه محرم
توضیحات کامل مطلب
واقعه ماه محرم
محرم در فرهنگ اسلامی یک تاریخ زنده، یک انقلاب خونین، یک مظلومیت آشکار و یک مجموعهی از حماسه های بی نظیر است. محرم ماه خداست. ماه که خون خدا بر زمین ریخت و بهترین بندگان خدا در دست بدترین موجودات زمینی به شهادت رسید.
ماه محرم فصل شکفتن لاله های مقاومت خونین اسلام است.همان گونه که سرآغاز زوال حاکمیت های فاسد نیز است. محرم تاریخ است اما نه تاریخ عادی و روز مره زندگی، کار، فعالیت، مصرف و معامله، محرم تاریخ یک تحول عمیق و یک انقلاب تاریخ ساز است. تاریخ شروع اصلاحات در نظام اجتماعی منحرف شده. و تعلیمات فراموش شده اسلام است. یعنی تاریخ یک انقلاب مکتبی برعلیه فرهنگ منحرف و نظام سیاسی فاسدی است که به نام خلافت اسلامی بر اریکه قدرت اسلام تکیه زده بود. این تاریخ نه متعلق به گذشته که شروع یک نهضت تاریخ ساز است.
محرم فصل شروع حماسه های عاشورایی است. حماسه های که هر ماه را محرم، هر سرزمین را کربلا و هر روز را عاشورا می کند. محرم تاریخی است که قطبندی جدیدی را در جامعه اسلامی ارائه می کند:
1. حسینیان سینه چاک اسلام و سنت محمدی(ص) و آماده های همیشه جانفشانی و شهادت.
2. قساوت دلان دنیا طلب، دین فروشانی که فقط برای حفظ قدرت حیوانی و بدست آوردن جیفه دنیایی خویش به جنگ پاک ترین انسان ها رفت و جگر گوشه های پیامبرشان را بی رحمانه سر بریدند.
گروه سوم نظاره گران صحنه مبارزه حق و باطل اند، کسانی که برای حفظ دنیای مادی و جان های بی ارزش خود از هرگونه رشادت طلبی در راه خدا و دین خدا به گوشه تنگ دنیای فانی خزیده و دین خود را با مصلحت های زود گذر دنیای معاوضه کردند. یعنی گوشه نشینان نظاره گر ظلم های یزیدیان فاسد و تنهایی های باعظمت فرزندان پیامبر(ص) بودند.
محرم ماه شروع انقلاب ها است. انقلاب دینی و اجتماعی، انقلابی که برای رجعت به اصالت های اصیل دین محمدی(ص) برپا شد. انقلاب در باورهای غلط مردم نسبت به خلافت حاکمان فاسد، بوزینه باز، و شراب خواران هوس باز برمسند قدرت غاصبانه. محرم فصل انقلاب های سرخ حسینی است. فصل رویش آلاله های خونین دشت های همیشه کربلای جهان. انقلاب عاشورا ترمیدور ندارد. زیرا در یک چرخش تاریخی خودش، بستر رویش انقلاب های همیشه خونین دیگر است. رهبری انقلاب محرم با امام حسین (ع) جگر گوشه پیامبر(ص) است. هرچند یک مجموعه ای از تمام اصناف جامعه در آن حماسه آفریدند؛ پیرمردان (زهیر ابن قین و حبیب ابن مظاهر) جوانان( علی اکبر) نوجوانان(قاسم ابن حسن) میانسالان(عباس ابن علی (ع)) و حتی خردسالترین عضو جامعه محمدی( علی اصغر شش ماهه) انقلابیون فداکار و پیروان رهبر انقلاب در کربلا بودند. دراین انقلاب نقش زنان بسیار برجسته و سرنوشت ساز است.
زیرا که زنان رسالت پیامبری این نقلاب را بردوش دارند. زنان آخرین سنگر های دشمن را در مرکز حاکمیت ظلم فرومی ریزند.(زینب بنت علی(ع)) آری بالاخره انقلاب محرم الهامبخش تمام انقلاب های عدالت خواهی و اصلاح طلبان دین محمدی(ص) است. محرم تنها انقلابی است که از تمام جوانب پیروز شد. زیرا که جنایت کاران کربلا فراموش شده تاریخ شده اند اما شهدای عاشورا زندگان همیشه الهامبخش تاریخ اند. همان گونه که بیرق سرخ انقلاب کربلا تا ابدیت تاریخ، برفراز بلندای تاریخ بشریت همواره جلوه گرا است. (بیرق سرخ کربلا بر فراز قبر امام حسین(ع).
ماه محرم در هر سال مراسم پیروزی انقلاب کربلا است. یادآوری های پیروزی انقلاب محرم درقالب برنامه ساده و خاص خودش( یاد آوری حماسه ها و گریه برشهیدان) زینت بخش
هر سال و ماه ماست. این یاد آوری های سالانه، الهام گیری مداوم ما از انقلاب کربلا است. همان گونه که احیاء کننده همیشگی سنت انقلابی اسلام اصیل نیز به حساب می آید. محرم فصل مظلومیت ها و ناله های بی مانند بشریت است.
مظلومیت های کسانی که فرزندان و جگر گوشه های پیامبر(ص) بودند اما توسط امت دنیا پرست و مدعیان دروغین مسلمانی به شهادت رسیدند. ابعاد مظلومیت انقلابیون عاشورا عمق بی نظیر دارد. در مرام ومسلک کدام دین و ملت، زن ها و اطفال بی گناه از آشامیدن آب محروم میشود؟ در منطق کیست که یک طفل شش ماهه بجای آب، گلویش با گلوله دریده میشود؟ بعد از شهادت بر بدن های مردان اسب تاخته میشود. و از دفن اجساد شهدا ممانعت به عمل می آید. آیا مظلومیت بیش از این را در تاریخ می توان سراغ گرفت؟ آنهم توسط جنایت کارانی که به نام خلافت اسلامی دست به جنایت زدند. حاکمان فاسدی که بر مسند خلافت پیامبر(ص) تکیه زدند ولی فرزندان پیامبر(ص) خود را قطعه قطعه کردند. و انواع توهین ها و بیحرمتی ها را بر آل رسول الله (ص) روا داشتند.
محرم فصل خلق حماسه ها است. حماسه های بی نظیر از فداکاری ها و رشادت ها، حماسه عاشورا بی نظیر است زیرا در هیچ مبارزه ای فرزند خرد سال به مبارزه دشمن نمی آید. هیچ سربازی نمی تواند مدعی باشد که مرگ در نظر او از عسل شیرین تر است( قاسم ابن حسن) هیچ انقلابی نمی توان یافت که سربازان رهبر بگوید:
ای کاش هزاران جان داشتیم تا در راه تو فدا می کردیم. کدام انقلاب و مبارزه را می توان یافت که سربازانش بسوی مرگ با رجزخوانی و شادمانی بروند در حالی که یقین دارند از این مبارزه جان سالم بدر نمی برند؟ کدام مبارزه تاریخی را می توان یادآور شد که زنان قهرمان آن بگویند ما در کربلا به جز خوبی و زیبایی ندیدیم و در برابر کاخ های پر ابهت حاکم فاسد بگوید: تو بیچاره شدی و ما سر بلند هستیم؟.
آری محرم ماه یک انقلاب الهی و یک مظلومیت محمدی(ص) و حماسه های علوی و یک تاریخ بی نظیر مبارزه حق وباطل است. نتیجه این که: پس محرم و عاشورا به ما احتیاج ندارد. ما و همه بشریت به عاشورا و تاریخ محرم و گریه های کربلا محتاج تریم.
شعر ماه محرم
دلی كه سینه زن هر شب محرم شد
دلی كه سینه زن هر شب محرم شد
صدای هر تپشش ذكر یا حسینَم شد
به یاد غربت یك لحظة تو این گونه
بساط گریة هر روز من فرا هم شد
شبی كه در دل من خیمه زد غم از هر سو
دلم حسینیة بغض و آه و ماتم شد
فدای زلف پریشان تو كه بر نیزه
برای قافله سالاری تو پرچم شد
فرشته مثل رقیه سیاه می پوشد
حسین ! سایة تو از سر همه كم شد
همیشه هر شب جمعه امید دارم كه
دوباره زائر شش گوشة تو خواهم شد
قسم به عشق كه رنگ حسین می گیرد
دلی كه سینه زن هر شب محرم شد
شاعر: یوسف رحیمی
دلنوشته برای امام حسین (ع)
درد و دل با امام حسین (ع)
درد و دل امام حسین (ع)
اگر در جامعه ای فقط یک حسین و یا چند ابوذر داشته باشیم
هم زندگی خواهیم داشت هم آزادی
هم فکر و هم علم خواهیم داشت
و هم محبت هم قدرت و سرسختی خواهیم داشت
و هم دشمن شکنی و هم عشق به خدا
*******
دلنوشته زیبا برای امام حسین (ع)
باز دلم رفته کنج شش گوشه زانو بغل گرفته و روضه ی عطش را زار می زند …
انگار همه روضه ی تو را می خوانند حسین ..
حوالی ظهر بود.
می خواستم لب باز کنم و بگویم که چقدر تشنه ام، آنقدر که زبان در کامم…اما به جای کلمات اشک بود که از گوشه ی چشمم سرازیر شد …
کسی برایمان از سپید شدن ناگهانی موهایش گفت که چطور چند لحظه اضطراب برای همیشه رنگ سپید را مهمان گوشه ای از گیسوانش کرده …
و آب که تند و زلال گوشه ای جاری بود و لب های عطش ناکی که بوی خنکای آب تشنه ترش می کرد …
انگار همه روضه ی تو را می خوانند حسین …
*******
درد و دل هایی با امام حسین (ع) :
گوش کن باز کسی بین دعا گفت :حرم
ناامید ازهمه و از همه جا گفت :حرم
توی آیینه سر و وضع خودش را تا دید
گله ای کرد از این حال و هوا گفت :حرم
شاه را کرد تجسم و به پایش افتاد
مثل هر بار فقط باز گدا گفت :حرم
او مریض است مریض غم بین الحرمین
شصت و نه بار به لب بهر شفا گفت :حرم
و نمازی که به یاد حرمت میشکند
بس که در رکعت خود جای دعا گفت :حرم
او همان است که پامنبری و سینه زن است
او همان است که در هروله ها گفت :حرم
دل به دریا زده و بار سفر را بسته با تعجب پدرش گفت کجا گفت: حرم ….
متن دل نوشته برای امام حسین (ع)
متن درد و دل با امام حسین (ع) :
من به عشق تو
و به شوق تو
و به هوای بال زدن در بیکران محبت تو
به این دنیا آمده ام
آمده ام بلبلی باشم
فرسنگ ها دور از گل
ولی عاشقش…
و پرستویی که به شوق رسیدن به تو
هر سال
مسیر سخت کوچ را طی می کند…
تو بودی که
با همان دستی که انگشتی نداشت
راه خدا را به من نشان دادی
*******
متن دلنوشته بلند برای امام حسین (ع)
دوست دارم بگریم، بر وضع خودم، زندگی ام مانند راهی بی پایان است که هر چه می دوم به انتهایش نمی رسم.
یا امام حسین، چطور به شهادت رسیدی اما زندگی ات نقطه پایانی داشت؟
چطور توانستی پایانی زیبا برایش در نظر بگیری؟
چطور بعد از این که پایان یافت، افراد دیگری راهت را شروع کردند؟
راه زندگی من مانند مسیری با چاله هایی از غم شده، هر قدم که برمیدارم در چاله ای از غم می افتم و دوباره برمی خیزم تا ادامه دهم اما نمی دانم که جلویم چاله ای عمیق تر است.
تو که راهت را شناختی، تو که مسیرت را دانستی، تو که برای زندگی ات پایانی زیبا داشتی، به من بگو چگونه بر این مسیر بی پایان، پایان دهم؟
چگونه خود از این چاله های غم خارج شوم تا به خدا برسم؟
درد و دل با امام حسین (ع)
درد و دل با سیدالشهدا :
ای که مرا خوانده ای…
راه نشانم بده…
گوشه ای از کربلا…
جا و مکانم بده…
نمیدونم شما که الان داری این نوشته ی من رو میخونی کربلا رفتی یا نه ؟
خرابه خرابه حالم…
دارم دیوونه می شم ….
اگه رفتی که خوب میدونی من واسه چی خرابم و اگه نرفتی فقط از خدا میخوام قسمتت کنه…
هی ضریح ارباب میاد جلو چشامو اشکم رو گونه هام جاری میشه …
کاش الان کربلا بودم…
کاش روبروی شیش گوشش بودم…
کاش تو همون کربلا می مردم و دیگه این فراق رو نمی کشیدم …
ای کربلا…
یاد اون لحظه ای که واسه اولین بار شیش گوشت رو دیدم افتادم ارباب…
ای مهربون دلت میاد من یه گوشه از این دنیا و دور از کربلا باشم و تو فراقت بسوزم…
حاشا به کرمت ارباب…
دلم تو این غروبیه دلتنگ غروبای کربلا شده…
اصلا نمی دونم چه جوری این دلم رو آروم کنم…
دوای دردم فقط یه چیزه…
فقط رسیدن به ارباب جونه مهربونم که اندازه تموم عالم دوسش دارم…
دیگه نمی تونم بنویسم و فقط اشک می ریزم و میرم به درد خودم بمیرم…
*******
درد و دل با امام حسین (ع) :
از تو ممنونم
که نکردی جوابم
با حال خرابم…
.
.
از تو ممنونم
ولی انگار که کردی جوابم
و من موندم و
حال خرابم
تو جمع نوکرات شاید
نکردی حسابم
ولی
باز از تو ممنونم
ولی
چرا کردی جوابم؟
کاش نکرده باشی
کاش نکرده باشی
از تو ممنونم…
منبع : فان طب + بیبیجون + بیتوته
[…] واقعه ماه محرم […]
[…] رقیه (ع) دختر خردسال امام حسین(ع) که در واقعه کربلا حضور داشت و همراه با کاروان اسرا به شام برده شد و در شام […]